Prowokacja glutenem (jak to się robi)

[Celiak]

Smutne to wszystko.
Sama nie wiem, co o tym myśleć, czy pogodzić się z faktem, że dziecko będzie skazane na dietę do końca życia, czy może próbować drążyć temat, szukać innych lekarzy? Prawdą jest, że najważniejsza jest właściwa diagnoza i właśnie tego oczekuję. Cieszę się, że odpisujecie to pozwala mi mieć szersze spojrzenie a zarazem czuję, że nie jestem samotna-w grupie przecież łatwiej. Myślę, że jak każdy boję się problemów, ogranieczeń jakie stawia choroba-jak tłumaczyć je malutkiemu dziecku? Jesteście tacy zorientowani, z pewnością jeśli tylko będę pewna, co do diagnozy to będę chciała dążyć do wspólnych spotkań. To takie ważne, dla wszystkich dzielnych ludzi chorujących na celiakię.

[GosiaM]

prowadzącą jest sama Pani ordynator Mowszet.

Głównym szefem Poradni Gastroenterologii jest profesor Iwańczak. Zobacz tutaj:
http://www.info.am.wroc.pl/jednostki/3pgaspl.html
Gdy poszłam z córką do szpitalu pierwszy raz również trafiłam na oddział do doktor Mowszet. Na dzień dzisiejszy miałam już kontakt z doktorem Pytrusem i doktorem Stawarskim. Polecam tego ostatniego.
Wiesz, ja też nie mogłam się pogodzić z tym dlaczego to właśnie moje dziecko ma celiakię i musi być na diecie bezglutenowej, ale z drugiej strony dziękuję, że mamy tylko to. Z celiakią trzeba się nauczyć żyć i ją zaakceptować - wtedy łatwiej.

[-ania-]

Smutne to wszystko.

Nie rozumiem dlaczego tak myślisz. Przecież to nic smutnego, że jemy inaczej- zdrowiej Ograniczeń (jeśli jest tylko celiakia), nie jest aż tak wiele. Ważne jest Twoje podejście do sprawy. Sugerowałabym ciut bardziej optymistyczne Bo faktycznie, jeśli mama "wkręca" dziecku, że dzieje się z nim olaboga nie wiadomo co i jest najbardziej nieszczęścliwy na świcie, to co niby ma to dziecko sobie myśleć.? Ludzie mają naprawdę poważniejsze problemy ze zdrowiem. (poczytaj chociaż na forum). Nie odbieraj tego, proszę, jako krytyki, a tylko malutką, nieśmiałą sugestię I próbę dodania otuchy Trzymaj się.

[Rafal_tata]

Smutne to wszystko.

Oczywiście. Sam zareagowałem podobnie. Byłem mocno przybity, kiedy dowiedziałem się, że Kasia ma celiakię i co to oznacza. Każdy spodziewa się od życia czegoś więcej, czegoś pozytywnego... Ale po trzech latach z dietą mogę śmiało powiedzieć, że nasze problemy (tzn. tylko celiakia) na tle innych schorzeń niekiedy wypadają blado. Oczywiście, jest różnie, czasem bardziej to doskwiera, a czasem mniej. Dla mnie całkowitym szczęściem jest to, że Kasia mimo celiakii rozwija się jak wszyscy równieśnicy - nikt z obcych nie jest w stanie stwierdzić, że Kasia jest na coś chora - wygląda jak każde inne dziecko i zachowuje się jak wszystkie dzieci. Nie jest tak źle Ważne jest wspierać dziecko. Bardzo ważne.

[Patka]

Rafal_tata ma racje jest zawsze szok przed czymś nieznanym co trzeba jednak objac emocjami ... w tym moga pomóc dobrze specjaliści i takie miejsce Wiem z wielu doświadczeń ze pozytywne nastawienie do choroby oraz jej szybka akceptacja to połowa sukcesu
trzymam kciuki ...

[Magdalaena]

Smutne to wszystko.
Sama nie wiem, co o tym myśleć, czy pogodzić się z faktem, że dziecko będzie skazane na dietę do końca życia, czy może próbować drążyć temat, szukać innych lekarzy?

To wcale nie jest takie straszne. Ja po zdiagnozowaniu celiakii odczułam raczej ulgę niż przerażenie. Teraz jest to tylko trochę niewygodne, a nie okropne. Gdyby złota rybka zjawiaby się przede mną to nie o uwolnienie od celiakii poprosiłabym ją..

[Grażyna]

prowokacja i biopsja w wieku kilkunastu lat;

Naprawdę? W wieku kilkunastu lat? Mnie powiedziano że 7-8 rok życia. I z niecierpliwością czekałam, aby wreszcie móc sprawę wyjaśnić. Kto Wam podał taki wiek, Rafale-tato?

[Rafal_tata]

Kto Wam podał taki wiek, Rafale-tato?

lekarka prowadząca, gastroenterolog, która zdiagnozowała Kasię w szpitalu pediatrycznym.

[Grażyna]

Ja z kolei przeczytałam w jakiejś książce (a może artykule) że nie powinno się prowokować w okresie dojrzewania. Czyli logicznie rozumując, do 6-7 roku nie, bo zęby; w okresie dojrzewania nie, bo burza hormonów - zostaje wiek pomiędzy 7-8 a jakimś 12-13 rokiem życia. I tak planowałam.
I bądź tu mądry człowieku.

[Celiak]

Witam ponownie.
Byłam wczoraj z moim chłopaczkiem w poradni. Lekarz poinformował mnie, że należy zrobić prowokację za 2 lata, czyli wtedy kiedy dziecko będzie miało 3,5 latka. Widzę, że co lekarz to teoria.

[Rafal_tata]

Kasia w czasie diagnozy miała 2 latka. Pani doktor stwierdziła, że odchodzi się od biopsji w tak młodym wieku. Wystarczą inne dowody na to, by wprowadzić dietę - biopsja później. Być może miała na myśli 12-13 lat.