Jak jeszcze nie byłam na diecie nie cierpiałam tzw. "zdrowej żywności". Ta idea zawsze wydawała mi się taka sztucznaGosiuuunia pisze:myślę że mogłaby to być restauracja ogólnie ze zdrowym jedzeniem a przecież żywność bg jest jak najbardziej zdrowa
takie naciąganie snobistycznych mieszczuchów na nędzną marchewkę. Taka naturalność i ekologiczność na pokaz.A odkąd jestem na diecie w zasadzie jeszcze bardziej jestem nieprzekonana, bo przecież jedzenie bezglutenowe (to z przekreślonym kłosem) to czysta sztuczność i chemia. Nie wiadomo jak nienaturalne procesy prowadzą do wyprodukowania skrobi pszennej, którą jest bezglutenowa i dla nas nieszkodliwa. Żadnych tradycyjnych receptur, tylko sterylna czystość linii produkcyjnych, ochronna atmosfera.
A co do restauracji - mnie by wystarczyło, gdyby kelnerzy rozumieli pojęcie bezglutenowy tak jak pojęcie wegetariański i żeby byli w stanie wskazać co z karty "mogą mi polecić".
I jeszcze bym chciała, żeby celiak mógł zjeść coś tanio i szybko na mieście. Sprawę lunchu czy obiadku, mam już opanowaną ale strasznie brakuje mi bezglutenowego ekwiwalentu ciepłej kanapki typu Oscar, hot doga, kawałka pizzy itp. Nie mogę w przejściu kupić sobie małej porcyjki jedzenia za kilka złotych i pochłonąć idąc ulicą - muszę znaleźć miejsce gdzie można usiąść itp. i gdzie ceny są odpowiednio wyższe.
). my - i reszta świata. chyba nadeszła pora zeby uchylić rąbka tajemnicy przed pospólstwem...
)
Poza tym od razu w momencie rozmowy staje sie w centrum uwagi czego nienawidze, nastepnie zaczynaja sie pytania jakie sa skutki jak cos zjem, jedni nic nie mowia, inni ze ale biedna jestem, czego tez nie lubie. Wole nie rzucac sie w oczy a jednak trudno tego uniknac...